Schoenenman in hart en nieren
Op 26 januari 2022 overleed Meüs van der Poel, in de leeftijd van 86 jaar in het Zeeuwse Domburg. Voor velen is de naam Meüs van der Poel geen onbekende. Schoenenman én Rotterdammer, ondernemer en bestuurder, betrokken en gedreven. Wij herinneren hem als een voorzitter die de schoenreparatiebranche verenigde en aanzien en reputatie van de schoenmakerij decennialang in al zijn facetten verbeterde.
Geboren in de traditie van het schoenmakersambacht (2 november 1935) op de Schiedamseweg in Rotterdam. Ongedurig op de Lagere School, maar gegrepen door het vakmanschap van zijn vader om eigenhandig schoenen te ontwerpen en te maken. De diploma’s en medailles aan de muur van zijn werkkamer herinneren aan de deelname aan internationale vakwedstrijden in de jaren ‘50. Het maken van schoenen was iets om trots op te zijn en je haalde er de krant ook nog mee.
Hij belichaamde de wederopbouw en begon in 1960 een eigen schoenmakerij in de opkomende wijk Schiebroek in Rotterdam. En al snel was er gezinsgeluk. De knellende banden van kerk werden verruilt voor het besturen van de schoenmakersbond, aanvankelijk nog protestants-christelijk en later gefuseerd. Hij droeg bij aan het moderniseren van corporatistische structuren en kwaliteitsverbetering van het ambacht. En niet onvermeld de inzet voor poliopatiënten in de Congo. Van der Poel goed voor voeten was ook Stichting Op Goede Voet. Later was hij trots drager van de orde Chevallier de merite Congolais.
Na het overlijden van zijn Corrie ontmoette hij in 1998 op een reis in Canada zijn Annie. Twintig jaar actief leven vol van reizen, besturen en coaching van zijn zonen in de (orthopedische) schoenmakerij en schoenenwinkels werden vervolgens abrupt beëindigd door haar moord in april 2019. Verstilling, verinnerlijking en uiteindelijk berusting kenmerkende zijn laatste jaren. Woensdag 26 januari overleed Meüs vredig. Een geschakeerd leven was voltooid.
Namens de familie van der Poel, Meüs van der Poel jr.
--------------------------------------------------------------------------
Een voorvechter voor de Schoenmakersbranche
Meüs van der Poel nam in 2001 officieel afscheid als Voorzitter van destijds de Verenigde Organisatie van Schoenmakers (VOS) tijdens de jaarvergadering in het voorjaar op 19 maart 2021. Dat deed hij zelf met de volgende woorden tijdens zijn jaarrede:
”Ik kom aan het einde van mijn laatste jaarrede. Ik heb gemeend na 38 jaar bestuurder te mogen zijn, waarvan eerste een twintig tal jaren als voorzitter. En nu weer zo’n 10 jaar als voorzitter van de VOS als zodanig gefunctioneerd te hebben, de voorzittershamer neer te leggen en ook het bestuurslidmaatschap te beëindigen.
Persoonlijke overwegingen als leeftijd en plaats maken voor jongere bestuurders speelden daarbij een rol, maar toch voor ook, dat nieuwe heren en dames nieuwe wetten maken en de kans moeten krijgen om met een vernieuwd elan de VOS te vertegenwoordigen en uit te dragen, als het gaat om maatschappelijk ondernemerschap.
De succesvolle ondernemer van vandaag is anders, toegerust dan die van 10 jaar terug. De ondernemer aangesloten bij onze VOS organisatie is een alerte ondernemer, dat vloeit rechtsreeks voort uit de aard en de schaal waarop de ondernemer zich herkenbaar maakt. Dit alles aangeboden door de VOS. De VOS zal blijven werken voor de individuele ondernemer en het platvorm aanbieden voor het verkrijgen van kennis en informatie.
Maatschappelijk bezig zijn is en blijft mensenwerk voor u als ondernemer maar ook als organisatie. Blijvend in de lucht brengen van maatschappelijke antenne levert de juiste signalen op en brengt ons als ondernemer verder.
Ik ben er van overtuigd dat in de voorbije 10 jaar van ons bestaan als VOS goed gewerkt is, om het imago van de branche op een hoger niveau te plaatsen. Ik ben er tevens van overtuigd dat de samenwerking in federatie verband met de unie de weg opent om te komen tot uiteindelijk één organisatie. Ik heb met veel plezier de samenwerking ondervonden van ons secretariaat en in het bijzonder van Piet Idema en zijn staf.
Onze organisatie de VOS zal een open gemeenschap moeten blijven. In het vaste vertrouwen dat mijn opvolger André Buijs deze koers verder zal uitzetten. Laten we beseffen dat we ook vandaag en morgen elkaar nodig hebben, niet alleen als het moeilijk gaat in onze branche, maar ook als het goed gaat”.
Het bijzondere afscheid vond echter plaats op 28 oktober 2001 tijdens het Feestdiner ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan van de VOS in het Textielmuseum in Tilburg. Bij zijn afscheid ontving hij een heel bijzondere onderscheiding in de vorm van de Gouden Hamer.
Diverse malen had hij vol trots de zilveren Hamer uitgereikt aan een veelbelovende leerling. Daarbij had hij steeds tijdens zo’n uitreiking gezegd; “Mensen, dat wil wat zeggen, zo’n prijs winnen, als je veel ouder bent, dan kun je nog teren op het feit dat je eens de beste leerling bent geweest”.
Omdat hij destijds de beste bestuurder was die de Verenigde Organisatie van Schoenmakers heeft gehad, werd besloten dat hem niet de zilveren hamer werd gegund, maar het hoogste wat iemand bereiken kan. Hij had al eens de hoogste onderscheiding van de Katholieke Bond gehad. Nu kreeg hij ook de hoogste onderscheiding van de hele branche. Namelijk “De Gouden Hamer” die speciaal voor hem gemaakt was.
Meüs van der Poel was vele jaren voorzitter van de Christelijke Bond van Schoenmakerspatroons. Trad daar af maar nam bij de fusie van de Katholieke- en Christelijke Bond van Schoenmakerspatroons tot de Verenigde Organisatie van Schoenmakers toch weer het voorzitterschap op zich voor een periode van 10 jaar. Daarnaast was hij jarenlang voorzitter van de Commissie Schoenmakerij van het Hoofdbedrijfschap Ambachten, Voorzitter van Podolinea. Erg betrokken bij de opleiding Schoendetailhandel, maar dan wel op het vaktechnisch gedeelte. Voorzitter en bestuurslid van het Vakantiezegelfonds voor de Schoenmakerij en betrokken bij de Stichting FHBZ. Ook was hij betrokken bij het initiatief om de Federatie nieuwe leven in te blazen. Dit was mede de aanzet om de Verenigde Organisatie van Schoenmakers te laten fuseren met de OndernemersUnie in het Schoenambacht tot de Nederlandse Schoenmakers Vereniging. Daarnaast was hij erg betrokken bij de Stichting op Gelijke Voet. Daarvoor reisde hij diverse malen naar Congo. Op de Sint Chrispinusdagen werd er vaak voor het goede werk van de Stichting op Gelijke Voet gecollecteerd.
De Nederlandse Schoenmakers Vereniging is Meüs van der Poel veel dank verschuldigd voor al zijn inzet voor de branche en daarbuiten. Bedankt dat hij verder wilde kijken dan z’n eigen bedrijf en wereld door zich al die jaren in te zetten voor de branche, de collega’s en de medemens.
Dat hij mogen rusten in vrede.
Namens de Nederlandse Schoenmakers Vereniging
Margret Hoekenga-Idema
Secretaris
Foto’s zijn gemaakt tijdens zijn afscheid in 2001.