In december schreef ik het u al. De Schoenmakerij mocht toen open blijven in eerste instantie voor schoenreparatie maar gelukkig kwamen daar vrijwel direct de sleutels bij. Maar alleen met onze verkoop houdt het kabinet ons krampachtig vast in de hoek van de reparatie aan consumentenartikelen i.p.v. gewoon logisch na te denken. Binnen de schoenmakerij worden er nu juist allerlei extra verkeerstromen gecreëerd en dat kan toch niet de bedoeling zijn? De meeste van onze zaken zijn niet zo heel groot en daar komen gemiddeld niet meer dan 2 tot 3 personen tegelijk naar binnen. Vanwege de Coronamaatregelen is er natuurlijk al streng toezicht op het aantal mensen dat wordt toegelaten. Daarnaast gaat het om ongeveer 550 tot 600 schoenmakerijen in Nederland. Dus ook nog eens een hele kleine groep.
Een klant die zijn schoenen komt brengen of halen of een klant die een sleutel komt laten maken kan gewoon de deur door en naar binnen en geholpen worden door de schoenmaker. Maar stel je nou toch voor dat er de wens is om bij die schoenreparatie een veter te kopen, schoenpoets of een inlegzool. Maar het kan natuurlijk ook zijn bij een sleutel een sleutelhanger of alleen maar een sleutellabel of sleutelkapje. Dan gaat het vervolgens ingewikkeld worden want dit mag niet.
De Schoenmaker en de klant hebben dan 3 opties:
- De klant betaalt alles. De Schoenmaker fiets erachter aan en bezorgt het alsnog op de parkeerplaats.
- De klant betaalt maakt een afspraak en komt vervolgens minimaal 4 uur later alsnog aan de deur om het af te halen. En daar hoort een hele papierwinkel bij.
- De klant maakt een afspraak voor “personal shopping” om minimaal 4 uur later alsnog weer door dezelfde winkeldeur te komen, in hetzelfde rek te kijken maar nu mag hij het wél meteen kopen en meenemen. En hier hoort natuurlijk ook een papierwinkel bij.
Dan voor de Schoenmaker. Die moet zich in elk geval in drieën splitsen en als een soort “politieagent” de boel in de gaten houden.
- Als de winkeldeur open gaat is het dan een klant die gewoon voor schoenreparatie en sleutels komt? Dan kan hij rustig ademhalen en achter de toonbank blijven.
- Is het een afhaalklant waar hij meteen naar toe moet rennen want die moet buiten blijven. Snel vraagt wat er afgehaald wordt hij weer achter zijn toonbank schiet om de bestelling te pakken en er weer achter vandaan schiet om de bestelling af te geven. En eventueel nog met pinapparaat aan het verlengsnoer heen- en weer rent?
- Of is het een klant met een afspraak en afspraakbevestiging die rond mag neuzen in de zaak maar weer wel goed gescheiden moet worden gehouden van de gewone klanten die komen voor reparatie en sleutels?
Hoe simpel zou het zijn om gewoon de verkoop toe te staan. Er mogen toch maar 2 of 3 klanten gelijk in de zaak op grond van de 1,50 meter. Het is al veel rustiger in de Schoenmakerij omdat half Nederland op pantoffels achter de laptop zit te werken en dus geen schoenen slijt. En de ouderen blijven ook vaak binnen en komen dus ook al niet in de winkel.
Zijn we niet de boel helemaal aan het dicht regelen? Terwijl die zelfde klant wel naar de Kruidvat, de Jumbo en de Albert Heijn mag voor schoensmeer waar vele malen meer klanten aanwezig zijn? Of de boel online kan bestellen bij grote webshops. Terwijl de juist de aard van onze bedrijven is dat er advies wordt gegeven. Dat rijmt vaak niet bij een eigen webshop. En alleen maar omdat er anders wellicht bedrijven zijn die consumentenartikelen repareren die ook helemaal open willen? Denk aan bijvoorbeeld de Media Markt.
Hoe moeilijk is het om toe te voegen dat de Schoenmaker helemaal open mag. We hebben ons altijd keurig gedragen. Maar dit is niet meer uitvoerbaar!
Er is nu toch ook een negatieve uitzondering voor bepaalde beroepen? Dan moet het ook heel eenvoudig zijn voor een positieve uitzondering. En echt meer bewegingen levert het niet op. Sterker nog. Zelfs veel minder. Je laat klanten nu immers terug komen. En daardoor extra mengen met gewone bewegingen.
Voorlopig zitten we er wel mooi mee opgescheept. En dan wordt er ook nog eens met twee maten gemeten. Voor het niet mogen verkopen vallen we onder de detailhandel. Maar als het op steun aankomt zijn we plotseling geen detailhandel meer. Dan is het plotseling te ingewikkeld om onze SBI-code 9523 toe te voegen aan de voorraadvergoeding voor de gesloten detailhandel (VGD).
Politiek en ambtenaren verplaats je eens in de kleine ondernemer
Weer is het de kleine ondernemer die klem zit tussen alle regels. Het wordt tijd dat in Nederland elke politicus maar ook nog eens elke ambtenaar eens een dagje in de schoenen van het liefst een ondernemer zonder personeel zou staan. Die moet nl. in zijn bedrijf echt alles doen en is overal voor verantwoordelijk. Van directeur tot putjesschepper is daarvoor de beste metafoor. Pas dan denk ik dat er überhaupt begrip komt voor ondernemerschap. Het doet ons als ondernemers pijn om bijna elke dag van welke kant dan ook in de publiciteit horen dat “de bedrijven” straks weer meer en meer belasting moeten betalen. Alle ondernemers in Nederland worden weer over één kam geschoren. Wij betalen al jarenlang en zeker ook nu de rekening. Terwijl we eigenlijk alleen gewoon met onze handen een prachtig vak uitoefenen waarmee we ons brood willen verdienen. Helaas zijn er elke keer weer meer en meer regels en kosten die het ons steeds moeilijker maken.
Margret Hoekenga-Idema
Secretaris - Nederlandse Schoenmakers Vereniging
Facebook
Twitter
LinkedIn
Instagram
